Bij het opmaken van maandplanningen had ik het probleem dat ik steeds dacht: "Er is nog tijd.". Ook qua studeren gaat het zo: te ver vooruit plannen houdt me tegen om aan de slag te gaan. "Het moet nu toch nog niet af zijn." is één van de meest gehate gedachten in mijn hoofd. Daarom ben ik gestopt met lange-termijnplannen en probeer ik korter op de bal te spelen.
Bij mij helpt het om één keer, aan het begin van het semester, ieder vak volledig te overlopen. Dan noteer ik meteen alle deadlines en examenmomenten in mijn agenda. Ik raad iedereen aan om enkele dagen voor de deadline al een extra deadline te noteren. Onverwachte gebeurtenissen kunnen altijd roet in het eten gooien, zeker wanneer je drie kinderen hebt. Ooit viel onze oudste bijvoorbeeld van de glijbaan in de crèche en moest hij de hele nacht gecontroleerd worden. Anderhalve dag later moest ik een examen afleggen, na twee slapeloze nachten. Ik was serieus content dat ik mijn persoonlijke deadline wat eerder gelegd had, anders was mijn hele semester om zeep voor dat vak en mocht ik in augustus nog even terugkeren.
Nadat alle deadlines netjes genoteerd zijn, kijk ik niet meer vooruit. Vanaf dan kijk ik enkel nog per week wat er op het programma staat. Daarnaast probeer ik op ongeveer dezelfde wekelijkse tijdstippen werk/studeermomenten in te plannen. Persoonlijk werk ik het liefste met blokken van 2u, in kortere periodes geraak ik moeilijk op gang.
In den beginne wou ik ieder vrij kwartiertje een stuk van een tekst lezen of iets onderlijnen. Geen goed plan, al die kleine beetjes kwamen zelden samen tot één geheel. Die korte momentjes waren dan bijvoorbeeld de kwartiertjes of halfuurtjes wanneer ik soms te vroeg aan school sta. Dat zijn ook de momentjes tussen twee lessen in waarbij geen collega's beschikbaar zijn om even bij te praten of de momentjes in bad. Die momentjes waren zelden productief en leidden voornamelijk tot frustratie omdat ik ten eerste alles terug vergat en opnieuw mocht begin en ten tweede omdat ik me constant op "aan-modus" voelde.
Het is soms moeilijk om niet geobsedeerd te raken door je werk en de studies omdat ze nu eenmaal erg belangrijk zijn eens je eraan begonnen bent. Maar als ik één ding geleerd heb, is het wel dat teveel nooit goed is. Rustmomentjes zijn een absolute must, altijd en in iedere situatie. Niemand kan blijven doorgaan, de vele burn-outs zijn daar een mooi bewijs van.
Ik ga niet zeveren, naast ons mooie gezin en het werk blijft er na het studeren niet echt tijd over. Of misschien nog beter, kom ik eigenlijk sowieso tijd tekort. Toch probeer ik ook iedere dag 'funmomentjes' in te lassen. Een koffietje (gaan) drinken voor het college start, even Netflixen over de middag wanneer ik alleen thuis ben en mijn e-reader gaat overal mee! De losse kwartiertjes in de auto worden zo goed als steevast opgevuld door het digitaal lezen! Vroeger verslond ik boeken, niets was leuker dan de hele nacht met de zaklamp onder de deken door te lezen. Hoe ouder ik word, hoe minder tijd er leek te zijn om dit te kunnen doen. Tot ik mezelf een e-reader cadeau deed. Nu kan je me zowel in bad als onder de deken als in de (geparkeerde!) auto betrappen met dat ding, zalig!
Volgens mij komt het er dus op aan om iedere week op zoek te gaan naar dat evenwicht: hoeveel tijd heb ik nodig voor welke taak en hoe kan ik die optimaal gaan inplannen? Kijk ook welke taken veel aandacht nodig hebben (heb je bv. moeite om Engelstalige teksten te lezen?) en zorg dat je die moeilijkere taken ook uitvoert op jouw frisse momenten. Ikzelf ben het 'beste' in de avond/nacht of heel vroeg in de ochtend. Op die momenten is het rustig, het leven valt stil, dat zijn de momenten waarop ik het beste functioneer wat moeilijkere opdrachten betreft. Je merkt vanzelf wel wanneer het jouw moment is!
Het heeft ook geen zin om te stressen over wat volgende week komt wanneer deze week nog niet voorbij is. Wanneer je alle deadlines genoteerd hebt, kan je met een gerust hart wekelijks naar het eindresultaat toe werken. Je week na week concentreren op wat er gaande is en wat moet gebeuren leidt ongetwijfeld tot succes op langetermijn! Het vraagt uiteraard wat discipline om de dingen niet te laten liggen maar het biedt de kans om geen langere periodes louter te moeten werken/studeren en iedere dag/week 'funmomentjes' in te lassen.
Bij mij helpt het om één keer, aan het begin van het semester, ieder vak volledig te overlopen. Dan noteer ik meteen alle deadlines en examenmomenten in mijn agenda. Ik raad iedereen aan om enkele dagen voor de deadline al een extra deadline te noteren. Onverwachte gebeurtenissen kunnen altijd roet in het eten gooien, zeker wanneer je drie kinderen hebt. Ooit viel onze oudste bijvoorbeeld van de glijbaan in de crèche en moest hij de hele nacht gecontroleerd worden. Anderhalve dag later moest ik een examen afleggen, na twee slapeloze nachten. Ik was serieus content dat ik mijn persoonlijke deadline wat eerder gelegd had, anders was mijn hele semester om zeep voor dat vak en mocht ik in augustus nog even terugkeren.
Nadat alle deadlines netjes genoteerd zijn, kijk ik niet meer vooruit. Vanaf dan kijk ik enkel nog per week wat er op het programma staat. Daarnaast probeer ik op ongeveer dezelfde wekelijkse tijdstippen werk/studeermomenten in te plannen. Persoonlijk werk ik het liefste met blokken van 2u, in kortere periodes geraak ik moeilijk op gang.
In den beginne wou ik ieder vrij kwartiertje een stuk van een tekst lezen of iets onderlijnen. Geen goed plan, al die kleine beetjes kwamen zelden samen tot één geheel. Die korte momentjes waren dan bijvoorbeeld de kwartiertjes of halfuurtjes wanneer ik soms te vroeg aan school sta. Dat zijn ook de momentjes tussen twee lessen in waarbij geen collega's beschikbaar zijn om even bij te praten of de momentjes in bad. Die momentjes waren zelden productief en leidden voornamelijk tot frustratie omdat ik ten eerste alles terug vergat en opnieuw mocht begin en ten tweede omdat ik me constant op "aan-modus" voelde.
Het is soms moeilijk om niet geobsedeerd te raken door je werk en de studies omdat ze nu eenmaal erg belangrijk zijn eens je eraan begonnen bent. Maar als ik één ding geleerd heb, is het wel dat teveel nooit goed is. Rustmomentjes zijn een absolute must, altijd en in iedere situatie. Niemand kan blijven doorgaan, de vele burn-outs zijn daar een mooi bewijs van.

Volgens mij komt het er dus op aan om iedere week op zoek te gaan naar dat evenwicht: hoeveel tijd heb ik nodig voor welke taak en hoe kan ik die optimaal gaan inplannen? Kijk ook welke taken veel aandacht nodig hebben (heb je bv. moeite om Engelstalige teksten te lezen?) en zorg dat je die moeilijkere taken ook uitvoert op jouw frisse momenten. Ikzelf ben het 'beste' in de avond/nacht of heel vroeg in de ochtend. Op die momenten is het rustig, het leven valt stil, dat zijn de momenten waarop ik het beste functioneer wat moeilijkere opdrachten betreft. Je merkt vanzelf wel wanneer het jouw moment is!
Het heeft ook geen zin om te stressen over wat volgende week komt wanneer deze week nog niet voorbij is. Wanneer je alle deadlines genoteerd hebt, kan je met een gerust hart wekelijks naar het eindresultaat toe werken. Je week na week concentreren op wat er gaande is en wat moet gebeuren leidt ongetwijfeld tot succes op langetermijn! Het vraagt uiteraard wat discipline om de dingen niet te laten liggen maar het biedt de kans om geen langere periodes louter te moeten werken/studeren en iedere dag/week 'funmomentjes' in te lassen.
Reacties
Een reactie posten