Mama leert

Misschien, waarschijnlijk, hopelijk, is de komende week officieel mijn laatste week als student. Misschien, omdat ik nog mijn thesisverdediging heb op donderdag (om 8u in het verre Leuven  begot !). Je weet het niet tot je het weet, ik heb alles van a-z zelf geschreven, zelf geanalyseerd, zelf opgezocht... Uiteraard kreeg ik hulp van mijn ongelofelijk behulpzame (géén ironie, 't is de waarheid) promotor, maar ik heb er verdikke hard aan gewerkt (en op gezwoegd). En het eindresultaat vind ik best knap geworden, misschien ook een klein beetje de context (werk - kindjes - gezin - studie) meerekenen maar zelfs zonder die variabelen (jaja, de onderzoekstermen zitten er nog ingestampt) lijkt het me een mooi 'werkje'. Waarschijnlijk, omdat ik maar één vak meer hoefde af te leggen en ik denk dat mijn metafoor die ik voorbereidde best wel goed was. Ik was erg trots op Ben, de tuinarchitect; Jos, de tuinman en Freya, mijn eigenares van de tuin. Daarnaast heb ik de hackathon overl

* Een pak frustraties omtrent het openbaar vervoer en de afgrijselijke afstand tussen West-Vlaanderen en Leuven. En ook een pak relativeringsvermogen, zo ver was het nu ook weer niet, achteraf gezien. * Een hart vol fijne herinneringen aan leuke mensen, grappige situaties en een brok nostalgie naar die opdrachten die vreselijk leken maar achteraf best wel fijne ervaringen waren. * Een hoofd gevuld met nieuwe kennis die het er allemaal niet eenvoudiger op maakt. Zaterdag tijdens mijn mondeling examen ging het erover; ben ik veranderd als leerkracht? Ik denk (hoop) van niet, maar ik stel wel alles (nog) meer in vraag dan tevoren. Ik heb zeker wel bepaalde inzichten die ik meeneem in de verdere 'carrière' en ik deed toffe ideetjes op om in mijn klas te gebruiken. * Een pakje doorzettingsvermogen, hoewel de finishline nog niet bereikt werd, geloof ik nog meer dan tevoren dat je - mits een serieus brok volharding - kan bereiken wat je maar wil. * Realisme, ik weet dat er voo