Doorgaan naar hoofdcontent

Een thesis schrijven, hoe begin je eraan?

Het was even slikken toen ik hoorde dat het schrijven van een thesis gelijkgesteld staat aan een paar maand fulltime werken. In combinatie met het werk, het gezin en het huishouden is het allesbehalve eenvoudig, dat wist ik wel op voorhand. Maar hoe begin je er nu aan?

Eerst en vooral: lig er niet teveel wakker van. Het is erg belangrijk maar de zenuwen mogen je niet belemmeren. Er zijn er al zoveel die het voorgedaan hebben, waarom zou het jou niet lukken? Hoewel ik zo positief mogelijk probeer te denken, ik geloof zelf nog steeds niet volledig dat ik dit écht tot een goed einde zal brengen.

Toen ik merkte dat ik wou beginnen maar helemaal niet wist wààr dat dan juist was, ging ik op zoek naar tips en advies. Daarna volgden een week vol frustraties: iedere site zei iets anders, het masterproefportaal laat vooral veel vrijheid en legt de nadruk op "eigen creativiteit", ik moet er niet bij vertellen dat dit alles niet zo motiverend was. Meerdere wegen zullen ongetwijfeld naar Rome leiden, en de komende week vertel ik hoe ik eraan begonnen ben.

Waarover schrijf je een thesis?
Afhankelijk van de faculteit en vooral het aantal studiepunten zullen veel verschillen liggen bij de masterproeven. Bij ons was het zo dat we een eigen onderwerp konden indienen of vijf keuzes uit een  vooropgestelde lijst konden aanduiden.
Een eigen onderwerp leek me vanaf het begin erg boeiend maar ook nog moeilijker dan eentje uit de keuzelijst. Wanneer je uit die lijst kiest is er immers al "iets" voor handen en word je meteen gekoppeld aan een specialist ter zake. In de lijsten van vorige academiejaren zag ik telkens heel wat onderwerpen opduiken die me enorm boeiden en zo koos ik snel om dit jaar zelf in de lijst te gaan ploeteren.

Ik wou proberen zo goed mogelijk te kiezen. Technologie is iets wat me boeit en waar ik toch een en ander van afweet. Daarnaast ben ik heilig overtuigd dat technologie nog belangrijker zal worden in ons onderwijs waardoor ik het toekomstperspectief ook best rooskleurig inzie. In de keuzelijst vind je telkens het onderwerp, een korte omschrijving, bepaalde voorwaarden (moet je nog een bepaald vak extra volgen...?) en de gegevens van de promotor. Ik maakte een lijstje met ongeveer 12 onderwerpen en verstuurde aan iedere promotor een mailtje: wie ik was (werkstudente die op anderhalf uur van Leuven woont!), waarom wou ik het onderwerp, hoe zag ik het onderzoek ... Ik kon meteen vijf onderwerpen uit mijn lijst verwijderen omdat het als werkstudent niet haalbaar leek. Dus advies één: neem voor het aanduiden van je (definitieve) keuzes naar de personen met wie je zal moeten samenwerken om verrassingen te vermijden.

Tijdens de loting heb ik enorm veel geluk gehad, ik kreeg mijn favoriete keuze toegewezen: een concreet onderwerp, omtrent technologie, met toekomstperspectief én met een promotor die ook nog even in KULAK gevestigd is. En zo kon ik van start gaan...

Reacties

Populaire posts van deze blog

Plannen op papier

Op vraag deel ik enkele plannenpagina's die ikzelf gebruik. Je kan ze in PDF downloaden, wie liever een (aanpasbare) Word-versie heeft mag mij een mailtje sturen! Veel plezier ermee! De gezinsplanner Dit weekoverzicht is gemaakt voor vijf gezinsleden. Ieder gezinslid heeft één rij voor de hele week. In de cel links plaats je de naam van de persoon in kwestie en vul je de kalender aan. Ideaal om aan de muur te hangen zodat iedereen kan zien wanneer hij waar verwacht wordt. De maandplanner Persoonlijk gebruik ik deze om in drukke maanden een overzicht te krijgen over het geheel. Daarnaast durf ik hem ook gebruiken als blokkalender om aan te duiden wanneer ik welk vak studeer en wanneer ik examen heb. Als leerkracht gebruik ik hem om testen en taken in te plannen.  Weekoverzicht met weekmenu Mijn favoriet. Ik hou van een weekoverzicht waarbij alles naast elkaar staat én ook een volwaardig vakje op zaterdag én zondag hebt.. Ik heb deze lay-out in mijn mini-happy plan...

Overstap van hogeschool naar universiteit - bloopers

"Die universiteitsstudentjes, die hebben nogal een leven hé! Die moeten bijna nooit naar de les, die moeten (bijna) geen stage doen, ze krijgen veel minder opdrachten..." We keken er nogal op neer in de hogeschool. Wij waren degene die het echte werk deden! Wij deden ervaring op tijdens stages én moesten studeren én moesten zorgen dat alle taken op tijd ingediend waren... Die 'van den unief', dat waren verwende gastjes die af en toe eens een boek moesten openslaan. Ik durfde dit in mijn hoofd al wat in twijfel trekken maar telkens ik een uurrooster van de universiteit zag dacht ik toch: "Amai, zo weinig les, wat doen die hele dagen?". Wat een onterechte rotopmerking. Laat ons zeggen dat ik het pas begon te snappen na een volledig jaar colleges volgen. Het tempo waarop je (Engelstalige, Franstalige...) teksten moet doornemen! Geen voorgekauwde cursus in de meeste gevallen. Het duurde ongeveer anderhalf jaar eer ik door had dat er meestal geen 'waarh...

Buisvakken en flopproffen

In mijn laatste jaar secundair onderwijs bezocht ik enorm veel universiteiten en hogescholen. Eerst en vooral omdat ik geen flauw idee had wat ik wou doen ( hier vertelde ik er al meer over), ten tweede om ook na te gaan waar ik me het beste zou voelen. Hoewel het een tijdrovende activiteit is, raad ik het iedereen aan! Daarnaast kan het ook erg tof zijn om op die manier je eigen land wat beter te leren kennen, een shopdagje in Brussel, sightseeing in Brugge, ... Op die infodagen wordt alles uiteraard zo mooi mogelijk gepresenteerd, je krijgt vaak een gratis lunch aangeboden in het studentenrestaurant... Probeer daarom zeker achter de schermen een kijkje te nemen: ken je via-via geen studenten die er les volgen? Die mensen kunnen je een meer genuanceerd beeld geven van wat er precies verwacht wordt, hoe het eraan toe gaat, wat een vak echt inhoudt enzovoort. Mijn ervaring leert dat de 'horrorverhalen' pas komen eens je het eerste jaar gestart bent. In drukke gesprekken met...