Halloween, het kan niet 'spookier' zijn op dit moment. Ik was prima mee met alles tot een vies beest mij vorige week overmeesterde. Gevolg: drie dagen met hoge koorts uitgeteld in de zetel/bed. Ik zag mijn geplande fun-weekend al in het water vallen en werd nog gefrustreerder dan ik al was. Mijn thesisbespreking moest ik afzeggen, 39 graden in mijn lijf waren er net iets teveel. Het verbeterwerk dat ik dinsdag wou doen bleef netjes liggen. De zoon werd ook ziek, we konden met tweeën lijden en alles liep in de soep.
En nu? Nu doe ik aan "damage-control". Mijn verjaardag gisteren gebruikte ik om snel wat kleine dingen in orde te brengen, afspraken opnieuw in te plannen en toch een ritje naar Leuven te doen voor een debat, om maar niets extra's meer te missen. Gelukkig ben ik (samen met een dozijn pijnstillers) naar PlannerCon kunnen gaan en had ik de time of my life! Ik leef wel op appelsap en zachte voeding aangezien de keel nog steeds niet ok is, maar het komt goed.
Deze dingen horen er bij; iedereen wordt ooit eens ziek en meestal op de meest ongewenste momenten (alsof er ooit een moment zou zijn waarop je denkt 'Hé, nu kan ik eens lekker ziek worden.'). Dat betekent meteen achter de feiten aanlopen, zeker als mama. De was blijft liggen, het huis is minder clean (bacteriën overal!), er wordt minder gekookt, enzoverder. Al een geluk dat er deze week herfstvakantie is. Op die manier heb ik toch wat tijd en ruimte om één en ander in te halen en hopelijk terug een ienie-mienie-beetje voorsprong op te bouwen.
Dit was dus wat ik bedoelde in de vorige posts met plan én hou rekening met onvoorziene zaken. Voor mezelf heb ik gemerkt dat ik misschien nog een tikkeltje beter zal moeten plannen en op geregelde tijdstippen 's avonds ook eens in actie zal moeten schieten. Anderzijds besef ik (nog maar eens) hoe belangrijk het is om een goeie nachtrust te hebben. Die heb je jammergenoeg niet altijd te kiezen (lees: niet-doorslapende-kindjes) maar het schéélt wel als je zelf al niet tot na 24u achter je scherm zit.
Na de herfstvakantie wordt het allemaal nog wat spannender! We werken met een groepje van vijf studenten een onderzoeksproject uit en het praktijkgedeelte van mijn thesis zal gaan gebeuren. Op 13 en 20 november ben ik aanwezig wanneer het onderzoek wordt uitgevoerd, daarna volgt de verwerking van al dat moois. Hoewel ik ernaar uitkijk om dit allemaal te doen - het is immers erg boeiend - durf ik af en toe toch eens tellen hoelang deze madness nog duurt. Je kan niet geloven hoe aanlokkelijk het 'normale' leven lijkt op dit moment. Gewoon werken overdag, 's avonds eens een compleet onnuttige film/serie kijken, het zit er voorlopig niet in. Maar wat ik wel zeker weet: we genieten van alle boeiende momenten en er is nog steeds veel speel-tijd met de kindjes dus mag ik absoluut niet klagen! Ik ben nog iedere dag dankbaar dat ik de kans héb om dit te doen.
En nu? Nu doe ik aan "damage-control". Mijn verjaardag gisteren gebruikte ik om snel wat kleine dingen in orde te brengen, afspraken opnieuw in te plannen en toch een ritje naar Leuven te doen voor een debat, om maar niets extra's meer te missen. Gelukkig ben ik (samen met een dozijn pijnstillers) naar PlannerCon kunnen gaan en had ik de time of my life! Ik leef wel op appelsap en zachte voeding aangezien de keel nog steeds niet ok is, maar het komt goed.
Deze dingen horen er bij; iedereen wordt ooit eens ziek en meestal op de meest ongewenste momenten (alsof er ooit een moment zou zijn waarop je denkt 'Hé, nu kan ik eens lekker ziek worden.'). Dat betekent meteen achter de feiten aanlopen, zeker als mama. De was blijft liggen, het huis is minder clean (bacteriën overal!), er wordt minder gekookt, enzoverder. Al een geluk dat er deze week herfstvakantie is. Op die manier heb ik toch wat tijd en ruimte om één en ander in te halen en hopelijk terug een ienie-mienie-beetje voorsprong op te bouwen.
Dit was dus wat ik bedoelde in de vorige posts met plan én hou rekening met onvoorziene zaken. Voor mezelf heb ik gemerkt dat ik misschien nog een tikkeltje beter zal moeten plannen en op geregelde tijdstippen 's avonds ook eens in actie zal moeten schieten. Anderzijds besef ik (nog maar eens) hoe belangrijk het is om een goeie nachtrust te hebben. Die heb je jammergenoeg niet altijd te kiezen (lees: niet-doorslapende-kindjes) maar het schéélt wel als je zelf al niet tot na 24u achter je scherm zit.
Na de herfstvakantie wordt het allemaal nog wat spannender! We werken met een groepje van vijf studenten een onderzoeksproject uit en het praktijkgedeelte van mijn thesis zal gaan gebeuren. Op 13 en 20 november ben ik aanwezig wanneer het onderzoek wordt uitgevoerd, daarna volgt de verwerking van al dat moois. Hoewel ik ernaar uitkijk om dit allemaal te doen - het is immers erg boeiend - durf ik af en toe toch eens tellen hoelang deze madness nog duurt. Je kan niet geloven hoe aanlokkelijk het 'normale' leven lijkt op dit moment. Gewoon werken overdag, 's avonds eens een compleet onnuttige film/serie kijken, het zit er voorlopig niet in. Maar wat ik wel zeker weet: we genieten van alle boeiende momenten en er is nog steeds veel speel-tijd met de kindjes dus mag ik absoluut niet klagen! Ik ben nog iedere dag dankbaar dat ik de kans héb om dit te doen.
Reacties
Een reactie posten