Doorgaan naar hoofdcontent

Je hebt een onderwerp: wat nu?

Een onderwerp is één, het voor je zien volgt pas heel wat cijfertjes later bij mij. Na de loting nam ik meteen contact op met mijn promotor. Ik ken mezelf, hoe langer het duurt eer ik concrete info heb, hoe angstiger ik word dat het niet zal lukken.

De eerste afspraak ging meteen de week na de loting al door: i-de-aal! Mijn promotor is een ongelofelijke enthousiaste post-doc die met veel passie en ambitie sprak over haar onderzoek(en). Hoewel het énorm boeiend was, had ik zin om mijn boeken weg te stoppen en ver weg te lopen om nooit of te nimmer meer terug te keren. Haar uitleg kon niet beter, ik kreeg echt meteen alle informatie die ik nodig had om te kunnen starten, maar ik zag zovéél dat ik even niet wist waar ik het had.

Onderweg in de auto was ik alweer in gedachten "Misschien moet ik het over twee jaar spreiden." of "Misschien had ik beter een ander onderzoek gekozen.". Allemaal belachelijke gedachtes aangezien ik het onderwerp kreeg waar ik het meeste enthousiast over was en alle andere grote hindernissen uit de weg geruimd waren. En toch...

Ik besefte dat ik dit jaar niet kan weggooien en dat opgeven nog voor het goed en wel gestart is nooit een goed idee is. Mijn promotor leek wel helderziende, bij thuiskomst kreeg ik enkele onderzoeken via mail en daardoor kon ik vertrouwd raken met de belangrijkste begrippen. Het gaf courage: lezen wat mijn topic inhield zorgde dat ik snel weer ontdekte waarom ik zo enthousiast was geweest.

Na het lezen van deze literatuur maakte ik een grote mindmap. Alles wat in me opkwam (wie zijn de participanten, wat wordt getest, wat kan nuttig zijn, welke begrippen zou ik kunnen gebruiken...) noteerde ik. Daarna - verrassing - gebruikte ik kleurtjes om alles te "sorteren" volgens mijn persoonlijke idee. Het geheel goot ik nadien in een Word-document wat ik doorstuurde naar mijn promotor. Een eerste kapstokje was geboren.

In de 'tweede ronde' ging ik aan de slag met mijn kernbegrippen. Rond ieder kernbegrip zocht ik via Limo e.d. nieuwe literatuur. Ook m.b.v. het sneeuwbaleffect kwam ik bij nieuwe interessante onderzoeken terecht. Intussen ben ik heel veel aan het lezen en wordt het onderzoek uitgevoerd, wat ook data input vereist en binnenkort analyses... To be continued.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Plannen op papier

Op vraag deel ik enkele plannenpagina's die ikzelf gebruik. Je kan ze in PDF downloaden, wie liever een (aanpasbare) Word-versie heeft mag mij een mailtje sturen! Veel plezier ermee! De gezinsplanner Dit weekoverzicht is gemaakt voor vijf gezinsleden. Ieder gezinslid heeft één rij voor de hele week. In de cel links plaats je de naam van de persoon in kwestie en vul je de kalender aan. Ideaal om aan de muur te hangen zodat iedereen kan zien wanneer hij waar verwacht wordt. De maandplanner Persoonlijk gebruik ik deze om in drukke maanden een overzicht te krijgen over het geheel. Daarnaast durf ik hem ook gebruiken als blokkalender om aan te duiden wanneer ik welk vak studeer en wanneer ik examen heb. Als leerkracht gebruik ik hem om testen en taken in te plannen.  Weekoverzicht met weekmenu Mijn favoriet. Ik hou van een weekoverzicht waarbij alles naast elkaar staat én ook een volwaardig vakje op zaterdag én zondag hebt.. Ik heb deze lay-out in mijn mini-happy plan...

Overstap van hogeschool naar universiteit - bloopers

"Die universiteitsstudentjes, die hebben nogal een leven hé! Die moeten bijna nooit naar de les, die moeten (bijna) geen stage doen, ze krijgen veel minder opdrachten..." We keken er nogal op neer in de hogeschool. Wij waren degene die het echte werk deden! Wij deden ervaring op tijdens stages én moesten studeren én moesten zorgen dat alle taken op tijd ingediend waren... Die 'van den unief', dat waren verwende gastjes die af en toe eens een boek moesten openslaan. Ik durfde dit in mijn hoofd al wat in twijfel trekken maar telkens ik een uurrooster van de universiteit zag dacht ik toch: "Amai, zo weinig les, wat doen die hele dagen?". Wat een onterechte rotopmerking. Laat ons zeggen dat ik het pas begon te snappen na een volledig jaar colleges volgen. Het tempo waarop je (Engelstalige, Franstalige...) teksten moet doornemen! Geen voorgekauwde cursus in de meeste gevallen. Het duurde ongeveer anderhalf jaar eer ik door had dat er meestal geen 'waarh...

Buisvakken en flopproffen

In mijn laatste jaar secundair onderwijs bezocht ik enorm veel universiteiten en hogescholen. Eerst en vooral omdat ik geen flauw idee had wat ik wou doen ( hier vertelde ik er al meer over), ten tweede om ook na te gaan waar ik me het beste zou voelen. Hoewel het een tijdrovende activiteit is, raad ik het iedereen aan! Daarnaast kan het ook erg tof zijn om op die manier je eigen land wat beter te leren kennen, een shopdagje in Brussel, sightseeing in Brugge, ... Op die infodagen wordt alles uiteraard zo mooi mogelijk gepresenteerd, je krijgt vaak een gratis lunch aangeboden in het studentenrestaurant... Probeer daarom zeker achter de schermen een kijkje te nemen: ken je via-via geen studenten die er les volgen? Die mensen kunnen je een meer genuanceerd beeld geven van wat er precies verwacht wordt, hoe het eraan toe gaat, wat een vak echt inhoudt enzovoort. Mijn ervaring leert dat de 'horrorverhalen' pas komen eens je het eerste jaar gestart bent. In drukke gesprekken met...