Na een optimistisch idee: "IK BEN GENEZEN" blijkt mijn stem toch nog steeds 'kapot' te zijn. Ik klink übersexy maar dat is helemaal niet volgens plan. Het plan is om terug beter te zijn en er deze week hard tegenaan te gaan: literatuurstudie! Groepswerk! Lesvoorbereidingen! Vergaderen! Koken! Huishouden! Nu maar hout afkloppen dat het lukt. Het verhaal van het hooi en de vork, ik ben geen fan...
We hebben uiteindelijk nog kunnen genieten van een fijn weekend, er werd nog heel wat geschrapt van de to-do-list en we trakteerden de kindjes op skeelers en mini op een stepje. We aten taart, snoep en 'vierden' nog een beetje feest. We vulden boekentassen met nieuwe sportschoenen (turnpantoffels zijn echt niet meer dat hé), een nieuwe portie koekjes en fruit, we tekenden agenda's en vulden bestelbriefjes in. Ik kocht een nieuwe 'boekentas' en ben dus ook helemaal fris (euhu) om morgen terug naar de klas te gaan!
Morgenochtend begint de rush terug: boterhamdozen klaarmaken alsof ik bij McDo Happy Meals vul, kindjes waarschuwen wanneer er wel of geen opvang is, zorgen dat ik op tijd in Brugge/Kortrijk/Leuven/Roeselare raak, cadeautjes halen voor de vele babyborrels die op het programma staan, voorzichtig denken aan schoentjes die gevuld moeten worden, afspraken maken bij de tandarts, weekmenu opstellen, enzovoort. En dan maar vragen waarom ik een agenda nodig heb ;-)
Het voelt op dit moment erg vreemd dat de herfstvakantie er al op zit, we hadden er niet veel aan (understatement). Van keelontstekingen tot tegenslaande mini-maagjes, tot vermoeidheid en vies weer. Het was geen topper dit jaar (ha, ik was zelfs ergens jarig tussenin en had er geen tijd voor dit jaar?!) maar we houden ons vast aan de leuke momentjes en stiekem begin ik al wat uit te kijken naar de gezellige warme gezinsavondjes onder de dekens, warme chocolademelk, gezelschapspelletje, ... In rechte lijn naar mijn hoogtepunt van het jaar: Christmas-time :-)
En vooral nu twee maand hard werken, om die thesis-marathon uit te lopen en mijn cursisten door hun semester te jagen...
We hebben uiteindelijk nog kunnen genieten van een fijn weekend, er werd nog heel wat geschrapt van de to-do-list en we trakteerden de kindjes op skeelers en mini op een stepje. We aten taart, snoep en 'vierden' nog een beetje feest. We vulden boekentassen met nieuwe sportschoenen (turnpantoffels zijn echt niet meer dat hé), een nieuwe portie koekjes en fruit, we tekenden agenda's en vulden bestelbriefjes in. Ik kocht een nieuwe 'boekentas' en ben dus ook helemaal fris (euhu) om morgen terug naar de klas te gaan!
Morgenochtend begint de rush terug: boterhamdozen klaarmaken alsof ik bij McDo Happy Meals vul, kindjes waarschuwen wanneer er wel of geen opvang is, zorgen dat ik op tijd in Brugge/Kortrijk/Leuven/Roeselare raak, cadeautjes halen voor de vele babyborrels die op het programma staan, voorzichtig denken aan schoentjes die gevuld moeten worden, afspraken maken bij de tandarts, weekmenu opstellen, enzovoort. En dan maar vragen waarom ik een agenda nodig heb ;-)
Het voelt op dit moment erg vreemd dat de herfstvakantie er al op zit, we hadden er niet veel aan (understatement). Van keelontstekingen tot tegenslaande mini-maagjes, tot vermoeidheid en vies weer. Het was geen topper dit jaar (ha, ik was zelfs ergens jarig tussenin en had er geen tijd voor dit jaar?!) maar we houden ons vast aan de leuke momentjes en stiekem begin ik al wat uit te kijken naar de gezellige warme gezinsavondjes onder de dekens, warme chocolademelk, gezelschapspelletje, ... In rechte lijn naar mijn hoogtepunt van het jaar: Christmas-time :-)
En vooral nu twee maand hard werken, om die thesis-marathon uit te lopen en mijn cursisten door hun semester te jagen...
Reacties
Een reactie posten