Zo zo, 2018, ge zijt er ook al eventjes bij...
Instagram staat vol met "new beginnings', nieuwe lay-outs van nieuwe planners, bullet journals, fitnessplaatjes, goede gezonde voeding and so on. Ik smul uiteraard mee van al die fijne plaatjes...
Maar, ik heb dit jaar maar één ding wat IK hoop te volbrengen: "thesissen". Januari wordt dé maand van de thesis. Of dat zou toch moeten. Gisteren ben ik vlammend gestart en vandaag ben ik aan een ietwat rustiger doch serious tempo verdergegaan. Lifegoals en zo van die dingen.
Het is frappant hoeveel ik al te horen kreeg: "Ge gaat content zijn zeker, als ge der vanaf zijn.". Ik ga er niet om liegen, "thesissen" wordt af en toe uitgesproken als een vloek(werk)woord. Ik zal uiteraard effectief content zijn als "het gedaan is", maar tegelijkertijd vind ik het ook wel boeiend! En ik ben er zeker van, als het er ooit op zit (en dat gebeurt hopelijk nog in 2018), zal ik het af en toe toch eens missen... Maar hé, de weg is nog lang (ook al lijkt hij fel in te korten).
* Ik dacht "Als ik alles in mijn hoofd heb; mijn mindmap als houvast en mijn data in Excel, dan komt het wel in orde.". Dat alles zal wel helpen maar verdorie, ik heb toch al gezucht! Het typen gaat precies vlotter in gedachten dan in het echt. (Of toch wanneer de inhoud van belang is.)
* Leuk als je onderwerp al vaak onderzocht werd, dan is er namelijk veel materiaal beschikbaar. Nog leuker wanneer je ook net een onderdeel helpt onderzoeken dat nergens in de literatuur op die manier besproken werd. Maar ook hier weer: zweten en zwoegen. Zo van door het bos de bomen even niet zien en uiteindelijk maar een bijl nemen en beginnen hakken.
* Als Excel-expert (al moet ik waarschijnlijk het woordje 'former' erbij zetten) niet meer lijken te weten hoe eenvoudige formules werken. Overtuigd zijn dat het aan het programma ligt, niet aan jou omdat je steeds dezelfde fout maakt...
* Hoewel je al verschillende papers in het Engels schreef, woorden zoals "opposite" en "failure" niet meer kunnen vertalen. Euhm, black-out-alert! (Thank god for Google Translate; die dan afkomt met vreemde begrippen à la
* Eindelijk alles in Word-gezet hebben(uit dat lieve Excel-file'ke) om dan te zien dat je toch één klein foutje maakte en gewoon kon herbeginnen. Beter om het foutje te zien dan gewoon door te gaan? Sure, maar plezant is het niet.
* Afsprakenstress: ondanks alles; het angstzweet breekt nog steeds uit wanneer je denkt aan de afspraak met de promotor en de co-promotoren. Dat deze mensen je alleen maar op-en-top-steunen én helpen, dat helpt helemaal niets. "WAT ALS HET NIET LUKT!?".
In deze onzekerheid is er één zekerheid: mijn wereld zal de komende maanden geregeld op zijn kop staan, om hopelijk tegen de zomer terug juist te kantelen! Wish me luck... (en vooral de mensen rondom mij)
Zo herkenbaar. Maar we komen er wel en staan daar in juli samen om ons diploma in ontvangst te nemen! Groetjes Annelies
BeantwoordenVerwijderenWe gaan dat gewoon DOEN hé Annelies! Het is zo fijn om niet alleen te zijn...
Verwijderen