Ik las gisteren enkele artikels over werkstudenten en moet zeggen dat ze in grote lijnen herkenbaar waren. Wanneer je aan het werken bent, denk je al na over die paper die je nog moet schrijven of die tekst die je nog moet lezen. Wanneer je aan het studeren bent, denk je aan die strijk die nog moet gedaan worden. Ben je aan het strijken dan kijk je snel wat Netflix waardoor het hoofd nog verder maalt. Nadien ben je niet tevreden dat het huishouden weer wat op de rollen staat maar denk je aan nog honderd-en-een-dingen die je moet doen.
Het heeft te maken met de huidige verwachtingen die Pinterest-borden, Facebook en andere online toestanden ons voorschotelen: wie droomt niet van hét perfécte bureau (hah, ik heb een bruine tafel met roze poten, hoe Pinterest-worthy is dàt!)? Wie droomt niet van het pérfecte huis zonder hoopjes (zie Lilith), puur gevuld met appeltaart-ruikende aroma's? Of van die afgewerkte to-do-lijst? We willen presteren; op alle vlakken, als de beste.
Volgens mij heeft het echter vooral te maken met je eigen verwachtingen. We leven in een tijd waar zowat àlles mogelijk is, en niets kan leuker zijn dan zelf mogen beslissen waar je heen gaat in je leven. Er is alleen één catch: je moet natuurlijk wel de juiste keuze maken. Je moet de juiste partner kiezen, het juiste aantal kinderen, de juiste job, het juiste huis, de juiste hobby... Want nu we zelf mogen en kunnen kiezen, zijn we het op zijn minst aan onszelf verplicht om toch het perfécte te kiezen, is het niet? Awel hé: b*llsh*t! Want iedere zelfbewuste mens wéét dat hij/zij ook niet perfect is. Nog beter: perfect bestaat helemaal niet, zelfs al zou je er bewust voor kiezen. Perceptie vervangt perfectie; het is maar hoe je iets bekijkt.
Die taak is nog niet af? Bravo, je hebt tijd gemaakt om samen met je gezin te genieten van de mooie zonnige dag! Deed het geen deugd?
Die kinderen zou je even aan het plafond willen plakken? Prima, straks besef je des te meer hoe leuk ze ook wel kunnen zijn!
Je les verliep minder goed dan je gehoopt had? Je hebt terug een uitdaging om het beter te doen en je hebt bijgeleerd vandaag!
Je had tijd tekort om te koken en haalde gewoon een kip met brood? Fijn, je leert je kinderen dat mama's en papa's ook maar gewoon mensen zijn!
Je huis ziet eruit als een speelplaats? Eveneens prima; jullie léven, er mag gelééfd worden! Later zullen je kinderen heus niet terugdenken aan dat clean huis...
Wacht dus niet om 'jezelf te belonen' tot alles 'perfect' is; zoek jouw uitlaatklep en gebruikt ze geregeld. En heb je je best gedaan om één van de puntjes op je to-do-lijst af te werken, wees dan gerust even écht tevreden. De rest volgt wel...
Mijn punt: je mag nog zo streven naar perfectie, op een dag komt er sowieso een einde aan. Wanneer je je perceptie een béétje bijstelt, kan het leven zoveel happier zijn...
Perfectie... sooooo overrated.
BeantwoordenVerwijderenMaar écht hè 😜
Verwijderen