Doorgaan naar hoofdcontent

We zijn serieus over de helft

De laatste dag van april, hoezeer heb ik hiernaar uitgekeken in september. Begrijp me niet verkeerd, 't gaat allemaal al veel te snel en alle clichés zijn waarheid, we moeten genieten, je moet per dag leven en niet teveel vooruit kijken. Al van die dingen. Maar geloof mij, voor mij kan dit schooljaar niet snel genoeg voorbij zijn. Een groot voordeel van een werkstudent die in het onderwijs staat; in juli zal ik normaal eindelijk eens een maand kunnen uitblazen. Al zal ik niet teveel mogen blazen aangezien er - als alles volgens plan loopt - veel rustigere jaren qua cognitieve belasting aankomen voor mij.

Hoe zit het nu? Nog ZESTIEN dagen en de thesis moet ingediend worden als je wil deelnemen aan de eerste zittijd. Voorlopig blijft dit nog steeds het plan. Vanaf morgen werk ik terug fulltime (en ja, ik start meteen met een verlofdag ;-)), woensdag hebben we een presentatie in Leuven (na mijn eigen lessen) en dus schakel ik waarschijnlijk nog een versnelling hoger. Mocht ik een rallypiloot zijn, ik lag nog net niet uit de bocht. Laat ons hopen dat ik op de baan blijf en de race kan afwerken.

Mijn dagen beginnen intussen 's morgens rond 6u30 en eindigen rond 2u. Nalu'tjes, de koffie, de adrenaline, alles zorgt ervoor dat we kunnen blijven gaan. Eerlijkheidshalve moet ik ook wel zeggen dat ik de laatste twee ochtenden niet voor 8u30 mijn bed uitgesprongen ben, al ligt dat vooral aan het geregeld opstaan voor onze kleinste spruit. Ik, die dacht dat je nooit zou vergeten hoe lastig de babyfase was, stond toch weer even te kijken toen ik een vijftal keer heen en weer moest huppelen midden in de nacht. Lichtjes geradbraakt, vlug wat olie gesmeerd en weer in volle vitesse doorgaan. Blijven gaan.

Mocht spanning kunnen gemeten worden door een thermometer, het kwik vloog eruit. Mocht je in mijn hoofd kunnen kijken, dan werd je waarschijnlijk gek. Denken aan "wat eten we vandaag" staat naast "Chronbach's alpha", wordt overrompeld door boekhoudkundige verwerking, weggespoeld door de vennootschapsbelasting en verslagen door het voltooid deelwoord. Er zijn ook allerlei hokjes zoals "Verjaardagscadeautje kopen voor...", "Presentatie maken voor dat vak", "Boodschappenlijstje", "Cursussen afprinten", "taken verbeteren" en over drie weken hebben we hier nog een lief communicantje ook. Alles in de mix, ik ben een dj maar mijn muziek trekt op geen fluit. Gelukkig heb ik nooit leren noten lezen en kan ik alles gewoon tussen de lijnen opschrijven.

Laat ons vooral hopen dat ik de komende twee weken de noten op de juiste plek krijg, mijn lessen vol enthousiasme kan geven, het vak in Leuven minstens kan behalen en de thesis nog een duwke in de goeie richting kan geven. Dan kunnen we begin juli eens samen een liedje zingen ;)

Reacties

Populaire posts van deze blog

Plannen op papier

Op vraag deel ik enkele plannenpagina's die ikzelf gebruik. Je kan ze in PDF downloaden, wie liever een (aanpasbare) Word-versie heeft mag mij een mailtje sturen! Veel plezier ermee! De gezinsplanner Dit weekoverzicht is gemaakt voor vijf gezinsleden. Ieder gezinslid heeft één rij voor de hele week. In de cel links plaats je de naam van de persoon in kwestie en vul je de kalender aan. Ideaal om aan de muur te hangen zodat iedereen kan zien wanneer hij waar verwacht wordt. De maandplanner Persoonlijk gebruik ik deze om in drukke maanden een overzicht te krijgen over het geheel. Daarnaast durf ik hem ook gebruiken als blokkalender om aan te duiden wanneer ik welk vak studeer en wanneer ik examen heb. Als leerkracht gebruik ik hem om testen en taken in te plannen.  Weekoverzicht met weekmenu Mijn favoriet. Ik hou van een weekoverzicht waarbij alles naast elkaar staat én ook een volwaardig vakje op zaterdag én zondag hebt.. Ik heb deze lay-out in mijn mini-happy plan...

Overstap van hogeschool naar universiteit - bloopers

"Die universiteitsstudentjes, die hebben nogal een leven hé! Die moeten bijna nooit naar de les, die moeten (bijna) geen stage doen, ze krijgen veel minder opdrachten..." We keken er nogal op neer in de hogeschool. Wij waren degene die het echte werk deden! Wij deden ervaring op tijdens stages én moesten studeren én moesten zorgen dat alle taken op tijd ingediend waren... Die 'van den unief', dat waren verwende gastjes die af en toe eens een boek moesten openslaan. Ik durfde dit in mijn hoofd al wat in twijfel trekken maar telkens ik een uurrooster van de universiteit zag dacht ik toch: "Amai, zo weinig les, wat doen die hele dagen?". Wat een onterechte rotopmerking. Laat ons zeggen dat ik het pas begon te snappen na een volledig jaar colleges volgen. Het tempo waarop je (Engelstalige, Franstalige...) teksten moet doornemen! Geen voorgekauwde cursus in de meeste gevallen. Het duurde ongeveer anderhalf jaar eer ik door had dat er meestal geen 'waarh...

Buisvakken en flopproffen

In mijn laatste jaar secundair onderwijs bezocht ik enorm veel universiteiten en hogescholen. Eerst en vooral omdat ik geen flauw idee had wat ik wou doen ( hier vertelde ik er al meer over), ten tweede om ook na te gaan waar ik me het beste zou voelen. Hoewel het een tijdrovende activiteit is, raad ik het iedereen aan! Daarnaast kan het ook erg tof zijn om op die manier je eigen land wat beter te leren kennen, een shopdagje in Brussel, sightseeing in Brugge, ... Op die infodagen wordt alles uiteraard zo mooi mogelijk gepresenteerd, je krijgt vaak een gratis lunch aangeboden in het studentenrestaurant... Probeer daarom zeker achter de schermen een kijkje te nemen: ken je via-via geen studenten die er les volgen? Die mensen kunnen je een meer genuanceerd beeld geven van wat er precies verwacht wordt, hoe het eraan toe gaat, wat een vak echt inhoudt enzovoort. Mijn ervaring leert dat de 'horrorverhalen' pas komen eens je het eerste jaar gestart bent. In drukke gesprekken met...