Doorgaan naar hoofdcontent

Goodbye in vier foto's


Op vijf juli werden de resultaten van Leuven bekendgemaakt, net die dag waren we tien jaar getrouwd. Vorig jaar had ik al gezegd: "Dit vieren we niet, dat wordt misschien de rottigste dag van het hele jaar voor mij!". Ergens in januari stond ik er positiever tegenover, en bereidde ik een klein feestje voor, in't geniep. Gelukkig maar, achteraf gezien, want het werd tweemaal feest!



Genieten van eten was er in academiejaar 2017 - 2018 niet vaak bij, intussen is de knop terug om. Misschien is het tijd om terug te keren naar MissCaesar (mijn voorgaande foodblog), het is zalig om weer eens rustig aan tafel te zitten en een koffie te drinken met smaak. Dat is toch wat anders dan tien schietgebedjes zeggen in de hoop dat de heilige cafeïne zijn werk zal doen om de dag op te peppen.


Once a nerd, always a nerd. Er zijn slechtere manieren om vakantie-avonden door te brengen. De ingrediënten: een kindervrij zwembadjen, een badeendeken en een waterdichte-e-reader. I found heaven en ik moest niet eens ver lopen hiervoor...


Onze vierpotige lieveling hier in huis moest het dit jaar ook met wat minder aandacht doen. Hij legde zich er gewoon - letterlijk - bij neer tijdens de vele werk/studeermomentjes. Soms stak hij vanuit de zetel eens zijn dikke poot (een hond heeft geen duimen hé?) omhoog, alsof hij wou zeggen "Gow meiske, ge zijt goe bezig, kzal'kik wel wat rusten in uw plekke.". Soms stak hij zijn middelpoot omhoog omdat hij wou gaan slapen en dat mentaal gezien enkel lukte wanneer alle lichten uit waren. Maar bovenal stond hij 's morgens altijd weer happy en vrolijk klaar voor een nieuwe dag, wat ook wel hielp om gewoon to-go-with-diene-flow. En nu, nu staat hij samen met mij conditieloos te piepen na een flinke wandeling. We komen er wel, de Marley en ik. 

Er zal ongetwijfeld wel wat nieuws op mijn pad(je) komen, maar voorlopig (héél voorlopig), weiger ik even na te denken. Het is vakantie (haha, I'm a teacher!), en al zeg ik het deze keer zelf, het is meer dan verdiend en meer dan welgekomen (heb ik al verteld dat ik deze morgen het zitten werken voor komend schooljaar... freak). Voor ik ergens in spring wil ik héél goed nadenken wat ik écht (nog) wil doen, en bovenal genieten dat ik dit avontuur(tje) positief ten einde bracht.

Mama leert niet meer, voorlopig.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Plannen op papier

Op vraag deel ik enkele plannenpagina's die ikzelf gebruik. Je kan ze in PDF downloaden, wie liever een (aanpasbare) Word-versie heeft mag mij een mailtje sturen! Veel plezier ermee! De gezinsplanner Dit weekoverzicht is gemaakt voor vijf gezinsleden. Ieder gezinslid heeft één rij voor de hele week. In de cel links plaats je de naam van de persoon in kwestie en vul je de kalender aan. Ideaal om aan de muur te hangen zodat iedereen kan zien wanneer hij waar verwacht wordt. De maandplanner Persoonlijk gebruik ik deze om in drukke maanden een overzicht te krijgen over het geheel. Daarnaast durf ik hem ook gebruiken als blokkalender om aan te duiden wanneer ik welk vak studeer en wanneer ik examen heb. Als leerkracht gebruik ik hem om testen en taken in te plannen.  Weekoverzicht met weekmenu Mijn favoriet. Ik hou van een weekoverzicht waarbij alles naast elkaar staat én ook een volwaardig vakje op zaterdag én zondag hebt.. Ik heb deze lay-out in mijn mini-happy plan...
Een reactie posten
Meer lezen

Overstap van hogeschool naar universiteit - bloopers

"Die universiteitsstudentjes, die hebben nogal een leven hé! Die moeten bijna nooit naar de les, die moeten (bijna) geen stage doen, ze krijgen veel minder opdrachten..." We keken er nogal op neer in de hogeschool. Wij waren degene die het echte werk deden! Wij deden ervaring op tijdens stages én moesten studeren én moesten zorgen dat alle taken op tijd ingediend waren... Die 'van den unief', dat waren verwende gastjes die af en toe eens een boek moesten openslaan. Ik durfde dit in mijn hoofd al wat in twijfel trekken maar telkens ik een uurrooster van de universiteit zag dacht ik toch: "Amai, zo weinig les, wat doen die hele dagen?". Wat een onterechte rotopmerking. Laat ons zeggen dat ik het pas begon te snappen na een volledig jaar colleges volgen. Het tempo waarop je (Engelstalige, Franstalige...) teksten moet doornemen! Geen voorgekauwde cursus in de meeste gevallen. Het duurde ongeveer anderhalf jaar eer ik door had dat er meestal geen 'waarh...
12 reacties
Meer lezen

Buisvakken en flopproffen

In mijn laatste jaar secundair onderwijs bezocht ik enorm veel universiteiten en hogescholen. Eerst en vooral omdat ik geen flauw idee had wat ik wou doen ( hier vertelde ik er al meer over), ten tweede om ook na te gaan waar ik me het beste zou voelen. Hoewel het een tijdrovende activiteit is, raad ik het iedereen aan! Daarnaast kan het ook erg tof zijn om op die manier je eigen land wat beter te leren kennen, een shopdagje in Brussel, sightseeing in Brugge, ... Op die infodagen wordt alles uiteraard zo mooi mogelijk gepresenteerd, je krijgt vaak een gratis lunch aangeboden in het studentenrestaurant... Probeer daarom zeker achter de schermen een kijkje te nemen: ken je via-via geen studenten die er les volgen? Die mensen kunnen je een meer genuanceerd beeld geven van wat er precies verwacht wordt, hoe het eraan toe gaat, wat een vak echt inhoudt enzovoort. Mijn ervaring leert dat de 'horrorverhalen' pas komen eens je het eerste jaar gestart bent. In drukke gesprekken met...
Een reactie posten
Meer lezen