Doorgaan naar hoofdcontent

Keuzes maken, niet altijd een dankbaar iets

Al heel vroeg moeten we leren keuzes te maken: "Wil je graag naar een pretpark of naar de bioscoop?". Of als tiener: "Wat ga je nu kiezen, die broek of dat jurkje, je hebt maar een bepaald budget?". Ga je naar Werchter of naar Tomorrowland? Al die leuke dingen komen op je af en kiezen is steeds winnen maar ook een beetje verliezen...

Als volwassene wordt het allemaal nog moeilijker; je hebt meer en meer verplichtingen. Je moet je huis proper houden, kleren wassen, jezelf minstens een beetje toonbaar maken, voor de kinderen zorgen, rekeningen betalen, gaan werken (om die rekeningen überhaupt te kunnen betalen), eten op tafel toveren (iedere dag dan nog wel!), een belastingaangifte invullen, gericht sparen voor de toekomst (van jezelf én van je kinderen) en nog duizend-en-een-dingen erbij.

Wat hierboven opgesomd staat, daar kan je moeilijk onderuit (tenzij je een bodemloze put vol geld hebt), en dan is het aan jou om met die kostbare, resterende tijd, keuzes te maken. Ik heb het geprobeerd: alles doen - op enkele uurtjes slaap - doorgaan: sporten, gezond(er) koken, studeren, werken, 'gezinnen', uitgaan... En het is zo vermoeiend en niet vol te houden, of voor mij toch niet. Zoals ik in een van mijn eerste posts deelde: kijk niet rond je maar kijk gewoon even naar jezelf. WAT WIL JIJ? Of wanneer je met twee bent nog beter: wat willen jullie als gezin(netje)?

Alles is voorbijgaand en iedereen heeft één zekerheid: op een dag ben je er niet meer. Ik koos (en kies) resoluut om onze kindjes op plaats 1 te zetten. Dat betekent niet dat ik niets meer voor mezelf doe maar het betekent wél dat ik vaak een zaterdag bij hen verkies tegenover een uitgaansavond. De tijd die we nu hebben, die keert nooit meer terug en daar wil ik het meeste uit halen. Dat betekende ook, tijdens mijn studies (dus vandaag ook nog), dat er andere dingen moeten "opgeofferd" worden om alle ballen in de lucht te kunnen houden.

Studeren heeft echt wel impact. Ieder jaar en ieder semester stelde ik me dan ook opnieuw de vraag: "Hoe zal ik hierop terugkijken over tien jaar?". En telkens weer koos ik volgens het antwoord dat volgde op die vraag. De keuzes die ik maakte waren misschien niet steeds even verstandig. Ik kon deze opleiding al veel vroeger afgewerkt hebben. Zeker toch de bacheloropleiding. Daar nam ik tweemaal een semester vrijaf, om 'gewoon' te werken en het huishouden te doen. Het jaar dat ik zou afstuderen, heb ik niet deelgenomen aan de examens. We zaten in Berlijn toen de herexamens gepland stonden. Ik wou de (zalige) reis niet onderbreken en koos ervoor om dan maar een jaartje langer in Kortrijk te blijven. Stom voor velen, maar voor mij de juiste keuzes, zeker omdat het van mij geen diploma van "moeten" is.

Sommige feestjes miste ik, doordat ik de week erna een zwaar examen gepland had, iets wat tijdens de feestdagen maar matig geapprecieerd wordt. Ook in juni, wanneer het terrasjesweer al volop aan de gang is, kreeg ik soms minder positieve reacties wanneer ik weer eens achter mijn boeken zat. En mocht ik een euro krijgen per keer dat ik de opmerking krijg: "Amai, liever gij dan ik, dat zou ik niet zien zitten", dan moest ik nooit meer werken. (Ter info: dit soort opmerkingen werken niet echt motiverend.) En helemaal te gek werd het wanneer ik in juli/augustus ook nog eens heel veel aan het studeren was, want ja, een heel jaar studeren en dan toch nog herexamens ook?

Ik vergelijk het een beetje als alle adviezen die je krijgt van mensen zonder kinderen. Alle advies is goed bedoeld maar ze hebben geen flauw idee waarover ze spreken. Studeren als werkstudent is precies hetzelfde: als je zelf niet combineert, heb je geen idee hoe het is.

Ieder zijn situatie is anders en ieder maakt keuzes die voor zichzelf verstandig zijn of lijken. Ik kan je alleen meegeven dat het een erg boeiende rit geweest is tot nu toe. Wanneer je dit als volwassene kan doen, wordt alles ook nog eens duidelijker omdat je bepaalde dingen uit de praktijk reeds herkent. Het leven is geen ponykamp, soms stuit je op onbegrip, soms wordt je uit onverwachte hoeken net gesteund. Laat je keuzes niet bepalen door iemand die niet in jouw schoenen staat. En vooral: vergeet nooit dat je heel veel kan doen maar nooit alles. Kiezen is verliezen maar vooral ook winnen, zolang je achter je keuzes staat.

Reacties

  1. Ik heb een vriendin die voltijds ging studeren. Ik studeerde tijdens het werk. Allebei hebben we een gezin. Zij is na drie jaar en een sociaal leven dat uit niets bestond afgestudeerd. Ik zit nu in mijn laatste jaar, en ondanks het feit dat ze dus perfect weet hoeveel werk er overal in kruipt, stuit ik toch op onbegrip als ik eens niet kan afspreken... Net of nu zij gedaan heeft, iedereen gedaan heeft. Wel neen dus... Dat is soms wel frustrerend hoor.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat jammer dat ze dan nu niet begrijpt dat jij soms geen tijd hebt! Ik weiger alles 'on hold' te zetten voor mijn studies maar ik weiger ook om alles voorrang te geven ;-) Wikken en wegen...

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Plannen op papier

Op vraag deel ik enkele plannenpagina's die ikzelf gebruik. Je kan ze in PDF downloaden, wie liever een (aanpasbare) Word-versie heeft mag mij een mailtje sturen! Veel plezier ermee! De gezinsplanner Dit weekoverzicht is gemaakt voor vijf gezinsleden. Ieder gezinslid heeft één rij voor de hele week. In de cel links plaats je de naam van de persoon in kwestie en vul je de kalender aan. Ideaal om aan de muur te hangen zodat iedereen kan zien wanneer hij waar verwacht wordt. De maandplanner Persoonlijk gebruik ik deze om in drukke maanden een overzicht te krijgen over het geheel. Daarnaast durf ik hem ook gebruiken als blokkalender om aan te duiden wanneer ik welk vak studeer en wanneer ik examen heb. Als leerkracht gebruik ik hem om testen en taken in te plannen.  Weekoverzicht met weekmenu Mijn favoriet. Ik hou van een weekoverzicht waarbij alles naast elkaar staat én ook een volwaardig vakje op zaterdag én zondag hebt.. Ik heb deze lay-out in mijn mini-happy plan

Hé, waar haal jij al die leuke planners?

Wie mijn IG-account volgt, ziet geregeld foto's van mijn agenda en/of weekplanner voorbij komen. Ik zal waarschijnlijk (hum) meer planners hebben dan de gemiddelde Vlaming maar zo overdreven is het allemaal niet (dat geloof ik toch graag). Ze zien er meestal heel verschillend uit omdat ik iedere week - als ontspanning - er wat in pruts; stickertje hier, tekeningetje daar, ... Het noodzakelijke (zonder plannen zou mijn wereld zot draaien) en het aangename (samen met de kindjes wat tekenen/stickeren/stempelen/... is zalig!) aan elkaar gekoppeld. Tijdens de week is er niets leuker om op een lange dag een tekeningetje van één van de (b)engels terug te zien. Daarnaast hou ik ook een planner bij waar ik iedere week enkele kleine foto's in kleef. Ik merkte dat ik minder en minder fotoboeken maak (hell, daar heb ik geen tijd voor!) maar dat ik toch die leuke foto's (en dat zijn er heel wat) niet verloren wil laten gaan. Dus print ik zelf iedere week met de Canon Selphy enkele fot

Bulletgewijs to-do'en: lijstje

x boodschappenlijstje opstellen . boodschappen doen . 21st century learning afwerken . problem solving verder afwerken < 14u nieuwe banden halen O examen boekhoudkundige vaardigheden op donderdag < verbeteren examens < punten ingeven < eindscores ingeven O inhaalevaluaties voor de afstandscursisten < verbeteren inhaalevaluaties < punten ingeven < eindscores ingeven > OWP evalueren < indienen opdracht ! glittertattoo's voor verjaardagsfeestje? . AVEVE gaan: rolfondant en toebehoren . gerief halen voor het feestje - opvolgen dubbele bestelling * resultaten deel 1 verder uittypen O Coffeetime met Renilde Bepaalde dingen klinken waarschijnlijk als Chinees...  Op zondag maak ik (meestal) een overzichtje met wat er de komende week op 'het programma' staat. Niet onbelangrijk wanneer je graag wil dat je kinderen op tijd hun gerief mee hebben naar school. Niet onbelangrijk wanneer je cursisten de komende week examens hebben en je h