Mama leert

Just kidding, ik ben niet van plan om nog verder te studeren, tenzij het echt niet anders kan. Ik kreeg deze week intussen wel enkele keren de vraag op Instagram over hoe je dit het beste aanpakt. Onder het motto "U vraagt, wij draaien", een korte omschrijving van hoe ik het parcours tot nu toe ervaren heb. 1. Kies wijs Als je beslist zoveel tijd op te offeren voor iets, kies je best een richting die je aanspreekt en waar je écht in geïnteresseerd bent. Het gaat verder dan "ik wil die job uitoefenen". Bestudeer de vollédige opleidingsprofielen, check alle vakken, wanneer moet je aanwezig zijn, waar heb je les...? Soms kan je serieus beteuterd zijn na een maand wanneer je dit niet diepgaand genoeg bekeken hebt. Zo blijkt dat sommige richtingen helemaal niet zo praktijkgericht zijn als ze doen uitschijnen in de folder. Sommige keuzes hebben heel wat (minder boeiende/minder praktijkgerichte/op het eerste oog minder  relevante) vakken die je misschien niet meteen ve

Amai, omdat ik in september nog dacht: "Dit wordt een ongelofelijk lang jaar". En dat was absoluut niet het geval. De tijd vloog voorbij en hoewel iedere seconde drie keer zo hard aankwam, voelt het toch alsof het één grote sprint was in plaats van een marathon... Amai, omdat ik niet wist dat iemand zo moe kon zijn. En dat is iets heel erg vreemds na jaren met heel weinig slaap door (huil)baby's. Vorige week was ik compleet uitgeput. Alles wat ik deed duurde minimum vier keer zolang en vaak gewoon op automatische piloot. Geen goede combinatie als leerkracht, ik was er ook echt niet gelukkig mee. Persoonlijk dacht ik, na een nachtje goed slapen is alles weer helemaal ok. Donderdagavond en donderdagnacht leek het echter alsof ik mentaal nergens meer aanwezig was en dat hele lijf deed raar. Dan maar 'beslist' (alsof ik kon beslissen) om vrijdag een hele dag in bed te blijven. En het hielp. Een beetje, een beetje veel, maar nog niet genoeg. Amai, omdat ik na een c